Twelfth Night! (Het interview)

Op zaterdag 19 oktober speelt het kleurrijke Twelfth Night (14+) in Theater Dakota! Een viering van stiekeme liefde geschreven door de legendarische Shakespeare, in het jaar 1601. Het toneelstuk, dat vervolgens voor het eerst werd opgevoerd op 6 januari 1602, werd één van zijn populairste komedies.

Een komedie die draait om verwarring, misverstanden en omkeer van sociale rollen die het feestelijke en chaotische gevoel van het Driekoningen Feest weerspiegelt. Regisseur Victorine Plante besloot dat dít de voorstelling was die zij in een modern jasje wilde steken. Waarom en hoe? Dat lees je in dit inclusieve interview! Een kaartje scoor je alvast hier.

Waarom hebben jullie gekozen voor een bewerking van Twelfth Night?

Twelfth Night stond al heel erg lang op mijn lijstje. Het is echt een prachtige komedie met een ontzettend mooie gelaagdheid in verhaal, romantiek en personages. Ik wilde er graag een bewerking van maken, die binnen de queerconventies van deze tijd passen. Dat het stuk gaat over genderfluïditeit was ook in de tijd van Shakespeare al duidelijk, alleen de conventies waren anders. Omdat Erik Snel (schrijver en artistiek leider Aluin) en ikzelf en er niet onmiddellijk uit waren hoe we het stuk dan zouden bewerken, hebben we schrijver Ayden Carlo gevraagd om het stuk voor ons te lezen en er zijn ideeën over te delen. Tijdens datzelfde gesprek hebben we hem gelijk gevraagd of hij het niet voor ons wilde bewerken. 

Hoe dicht blijven jullie bij het origineel van Shakespeare? 

Eigenlijk heel erg dicht. Ayden heeft alleen een stevige keuze gemaakt in het slot. Maar verder heeft het hetzelfde scèneverloop als het origineel. En de taal is heel erg Ayden Carlo en iets minder Shakespeare.

Hoe relevant is de voorstelling Twelfth Night anno 2024? 

Heel erg relevant. Ten eerste de romantiek in het stuk is onverslijtbaar. De opbloeiende liefde tussen de personages is van alle tijden en zal hoop ik altijd relevant blijven. Verder heeft het stuk voor mij persoonlijk een extra relevantie. Het personage Cesario zegt in het stuk dat hij zou willen dat we liefde in al haar vormen ervaren, met wie we dat willen en zoals we dat willen. Ik ben toch bang dat er meer ruimte is voor onverdraagzaamheid ten opzichte van een heleboel groepen, waaronder de LHBTQI+ gemeenschap. Deze voorstelling viert de vrijheid en welke verworvenheid het is als je vrijheid voelt ten opzichte van je genderexpressie.  

Wat zou Shakespeare van deze bewerking vinden? 

Ik denk dat Shakespeare het een hele grappige en feestelijke voorstelling zou vinden en dat hij misschien wel jaloers zou zijn, omdat hij dit verhaal ook wel op deze manier zou willen vertellen.

Wat wil je dat het publiek meeneemt na het zien van deze voorstelling?

Wij, wij, wij, ik wil een wij zijn met jou… 

Wat maakt Twelfth Night een typische Twelfth Night? 

Bij een echt goeie romcom, heb je scènes waarbij je moet lachen en huilen tegelijk. Als de acteurs lekker op dreef zijn, dan kan je dat bij Twelfth night ook gebeuren. 

Waarom moet iederen Twelfth Night gaat zien? 

Omdat het fijn is om de liefde te vieren.